Het verhaal van de alternatieve Moederdagkaarten

De reminders dat Moederdag eraan komt, zijn overal. Op zich een mooi gegeven, maar voor velen ook een constante en pijnlijke herinnering aan gemis, onzekerheid, eenzaamheid, verlies, niet-uitgekomen dromen, pijnlijke contactverbrekingen of een moeilijke band. 

Moederkaarten genoeg. Overal waar je maar kijkt. En de boodschap is vrijwel altijd hetzelfde: Ik ben dankbaar voor de lieve moeder die ik heb.

Maar hoe zit het met de mensen die geen lieve moeder hebben? Of die überhaupt geen moeder hebben?
Hoe zit het met de verdwenen moeders, de vervreemde moeders, de bijna-moeders? De ongewenste niet-moeders, de dode moeders, de bonusmoeders? De onzekere moeders? De alleenstaande moeders? De afwachtende moeders?

Daarom maakte ik een kleine lijn van niet-standaard kaarten voor niet-standaard moedersituaties. Voor de mensen die evengoed worden omgeven door al die reminders, al die bloemen en pakketjes en reclames, maar daar vooral pijn bij voelen. Voor de mensen die hun onzekere of alleenstaande vriendinnen willen laten weten dat ze het goed doen. En dat ze gezien worden. Voor de mensen die dankbaar zijn voor de bonusmoeders van wie ze alsnog moederliefde mogen ontvangen.
Voor de moeders die een geboren moeder zijn, maar toch nog geen moeder zijn.

Fijne Moederdag allemaal!
Wat het ook voor je betekent.